Het kan niet alle dagen carnaval zijn. Dat is de eerste bedenking dat ik maak bij het opstellen van deze episode van Daar Zit 80’s Muziek in. Enkele cd’s zijn tijdsdocumenten die best in het verleden waren gebleven.
[su_quote cite=”Russian Cosmonaut (Superman IV)”]You can sing later comrade Sinatra.[/su_quote]
Days of Thunder – Music From The Motion Picture Soundtrack (1990)
Wat krijg je als je een te lage prijs en een voorliefde voor soundtracks combineert? De perfecte muziek om straatkatten uit de buurt van uw huis te houden.
Er staan heel wat grote namen op de playlijst, maar hun nummers zijn – buiten Guns N’ Roses dan – niet het beluisteren waard. Dit allegaartje bestaat hoofdzakelijk uit powerballads. Misschien moet ik dankbaar zijn dat ik er aan herinnerd werd dat Show Me Heaven (Maria McKee) een draak van een nummer is.
Persoonlijke favoriet: Gimme Some Lovin’ (Terry Reid). Geen idee wie de zanger is, maar hij brengt het nummer zonder zichzelf te schande te brengen.
Miami Vice – Original TV Soundtrack (1984)
Ik wil niet al te hard zijn, want 34 jaar geleden vonden wij dit allemaal fantastisch. Miami Vice, de televisieserie dan, was een fenomeen. Meer dan in andere series speelde de muziek een grote rol om het verhaal te vertellen. Neem bijvoorbeeld In the Air Tonight (Phil Collins). Als ik het nummer hoor zie ik nog steeds Sonny Crockett en Ricardo Tubbs in een, voor hen veel te dure, sportwagen rondrijden.
De rest van de soundtrack bevat nummers van Jan -waar is de tijd dat jij als grote componist werd omschreven-Hammer. Geen slechte muziek, maar zonder de beelden verliest het alle charme.
Favoriete nummer: Smuggler’s Blues (Glenn Frey).
Don Johnson – Heartbeat (1986)
Don Johnson alias Sonny Crockett was een klein idool in mijn tienerjaren. Stijlvol, charmant en immer cool. Alleen kon hij geen lik zingen. Gelukkig was de goede man slim genoeg zich te omringen van echte artiesten. Tom Petty, Stevie Ray Vaughan, Willie Nelson, Barbara Streisand, om er maar een paar te noemen geven alles wat meer panache.
Favoriet nummer: Heartbeat.
Simple Minds – Sons and Fascination (1981)
Zo hoor ik Simple Minds graag. Bevreemdend en duister. Ver weg van hun latere afgelikte projecten en Jim Kerrs egotripperij zijn de Schotten best te pruimen.
Favoriete nummer: The American.
Adam and the Ants – Prince Charming (1981)
Na het lezen van Adam Ant : Stand & Deliver, de biografie van de spraakmakende rockster, was ik hongerig naar meer van zijn muziek. Alleen, Prince Charming teert op twee sterke nummers (het titelnummer en Stand & Deliver).
Naar verluidt zou Kings Of The Wild Frontier (1980) veel beter zijn.
Favoriete nummer: Prince Charming. Ridicule is nothing to be scared of.
[sgmb id=”1″]
Gewoon nostalgie . In die tijd wisten we van niet beter.
Nu wel, toch?