Elke goede reeks bestaat uit drie delen. Zo kan de regisseur, auteur of componist de term zijn meesterwerk de ruimte en tijd geven om het tot zijn recht te laten komen. Dit drieluik heet dan een trilogie.
Maar meestal heeft het maken van een trilogie een geheel andere reden. Of de eerste twee delen haalden recordopbrengsten en lovende kritieken. Of het publiek vraagt meer. Of de producenten willen nog één keer langs de kassa passeren met een vertrouwd project.
Ik kan u met het hand op het hart toevertrouwen dat geen enkele verklaring voor mij geldt. Integendeel. Maar dit terzijde. Opnieuw presenteer ik u enkele nieuw aangekochte cds.
Once Upon A Time – Simple Minds (1985)
Ook bekend als de enige langspeler van de Simple Minds dat ik volledig kan beluisteren zonder tussenin een neiging tot zelfkastijding te onderdrukken. Het grootste probleem dat ik met de Simple Minds heb, en daar kunnen ze weinig aan doen, is dat dezelfde nummers ad nauseum op de radio worden gespeeld.
Persoonlijke favoriet: Ghost Dancing met zijn geweldige gitaarriff.
Remain In Light – Talking Heads (1980)
Geen enkel album van Talking Heads klinkt hetzelfde. De stem van David Byrne blijft weliswaar herkenbaar, maar de vibe is telkens anders. Remain In Light is samen met Stop Making Sense (1981) mijn favoriet. Het swingt, het danst en het is onmogelijk stil te blijven zitten bij het beluisteren.
Persoonlijke favoriet: Once In a Lifetime.
And you may find yourself in a beautiful house
With a beautiful wife
And you may ask yourself, well
How did I get here?
© Warner/Chappell Music, Inc, Universal Music Publishing Group
World Clique – Deee-Lite (1990)
Terend op één nummer zullen ze steeds een bekende naam blijven. Maar ik raad iedereen aan om World Clique in zijn volledigheid te beluisteren. Dan word je misschien ook verliefd op deze vergeten parel.
Het was even zoeken, maar ik vond deze cd aan een betaalbare prijs in HMV in Londen.
Persoonlijke favoriet: Groove Is in the Heart natuurlijk. Het klinkt nog steeds fantastisch.
Talk To Your Daughter – Robben Ford (1988)
De kans is groot dat je Robben Ford niet kent. Ik behoorde tot uw kant tot ik zijn cd in een klein muziekwinkeltje in Horst (Nederland) door zijn luidsprekers hoorde galmen. Ik kocht het ter plaatse.
Robben Ford brengt sterke bluesrock vergelijkbaar met Gary Moore of de latere B.B. King. Absolute aanrader.
Persoonlijke favoriet: Born Under A Bad Sign, een cover van Albert King.
Rogue One: A Star Wars Story Original Motion Picture Soundtrack – Diverse
De eerste Star Wars Soundtrack zonder John Williams. Tom Wintmolders was er zo lovend over op sociale media dat ik er een gok op nam. Nu, Tommy bewierookt dan ook alles wat met Star Wars te maken heeft.
Hoe goed de film ook was, een Star Wars film zonder de epische muziek van Williams klinkt niet hetzelfde. Opzoekwerk leert me dat componist Michael Giacchino amper tijd kreeg om zijn persoonlijke stempel op het project te drukken.
Persoonlijke favoriet: A Long Road Ahead om toch maar iets te schrijven.
[sgmb id=”1″]