Vragen aan 80sGeek – De Vlaamse jeugdseries

Vorige week kreeg ik het genoegen een vraag van een superfan te ontvangen. Nu, genoegen is een groot en rekbaar begrip. Waar hij meestal uitblinkt in zijn nuchtere kijk op de wereld, slaagt hij er met zijn vraag in een nutteloze polemiek te starten. Zucht. How the mighty have fallen.

Vergeten Vlaanderen? – JvH uit G

“Waarom toont 80sGeek geen liefde voor de Vlaamse feuilletons uit mijn kindertijd? Kapitein Zeppos, Mik, Mak en Mon, Merlina, Carolientje en kapitein Snorrebaard, Jacobus en Korneel, Tik Tak. De Kat, mijn beste. De Kat! Die series zijn parels opgetrokken uit de Vlaamse klei. Ze behoren tot ons Vlaamse patrimonium. Herpak je en omarm onze glorie.”

Welke Vlaamse series?

De lezers die niet bekend zijn met wat we onder Vlaamse jeugdfeuilletons verstaan lezen best onderstaand overzicht:

• De Kat (1973): Volg de avonturen van een milieuactivist die zich als kat verkleedt.
• Kapitein Zeppos (1964 – 1969): Jongeren lossen een mysterie op.
• Mik, Mak en Mon (1986 – 1988): Vlaamse jeugdserie waarbij 2 buitenaardse kinderen (Mik en Mak) bevriend zijn met de melkboer Mon.
• Merlina (1983 – 1988): Een advocate, een oud-matroos, een nicht en een uitvinder beleven avonturen.
• Carolientje en Kapitein Snorrebaard (1980 – 1981): Vlaamse kinderserie waar een – in een speelgoedduikboot wonende – kapitein een klein meisje entertaint.
• Jacobus en Korneel (1982 – 1984): Twee klusjesmannen klussen terwijl een derde de werkzaamheden van commentaar voorziet.
• Tik Tak (1981 – 2006): Educatief trippen voor peuters en kleuters.

Terug naar de vraag

Als ik een Euro zou krijgen voor elke keer iemand mij een vraag stelt over de – open de aanhalingstekens – vergeten Vlaamse klassiekers – sluit de aanhalingstekens, dan heb ik genoeg om een klein bruin brood bij de bakker te kopen. Niemand ligt er wakker van.

Maar om je tegemoet te komen, wil ik de tijd nemen om je vraag te beantwoorden. Persoonlijk ben ik opgegroeid in de Angelsaksische cultuur. De film in de bioscoop, de televisieprogramma’s en de toeristen in mijn stad zijn Engelstalig. Probeer na een vertoning van de betere Bond-film, een spannende aflevering van The A-Team en Knight Rider een portie Vlaanderen te verteren. Dan valt de parafix (een paraplu waar je mensen mee bevriest) of een man in een mottig kattepak behoorlijk tegen. Dan worstel ik nog liever doorheen een aflevering van Star Trek.

Voor een boerenkinkel uit G is De Kat het summum van de Vlaamse televisiecultuur, maar voor de inwoners uit de grote stad is het vergelijkbaar met een bezoek aan Bokrijk. Die oude Vlaamse series zijn dan misschien opgetrokken uit de Vlaamse klei, maar ondertussen ruiken ze even muf als patatten die al veel te lang in een vochtige kelder liggen.