Het compleet overbodige Alien Quadrilogy review

Wanneer mijn jongste vraagt als hij de Alien films mag kijken, stelt zich een eerste belangrijke vraag. Houd ik rekening met de adviesleeftijd voor het kijken naar deze films of leg ik het naast me neer? Ik neem mijn verantwoordelijkheid als vader op en sluit een compromis. We kijken de volledige Alien Quadrilogy samen. Zo is iedereen tevreden.

Tussen de films in toon ik hem ook hoe de films tot stand zijn gekomen. Wat het verschil is tussen Special en Practical Effects, en wie daarvoor verantwoordelijk is. Vooral met deze reeks films is het belangrijk om alles binnen een context te plaatsen. Weten dat de Aliens eigenlijk props zijn neemt het kijkplezier niet weg.

Belangrijker nog, het is een ideaal moment om de films samen met jullie te overlopen.

In Space Nobody Can Hear You Scream

Film: Alien (1979)

Regisseur: Ridley Scott

Cast: Sigourney Weaver, Tom Skerritt, John Hurt, Ian Holm

Kort: De eerste Alien is in wezen een Slasher film. Gooi wat mensen in een afgesloten ruimte (ruimteschip U.S.C.S.S. Nostronomo) vol donkere hoekjes, laat een gewetenloze moordenaar (Xenomorph) vrij en moord ze één voor één uit. Op het einde overleeft de vrouw (Ellen Ripley).

Maar, Alien zet zijn eigen stempel op het genre. De vormgeving van H.R. Giger en de mystiek rond de ruimtemonsters geven de film zijn unieke look. Veel science fiction films proberen het na te bootsen, maar niets komt in de buurt van Alien.

Oordeel: Alien blijft mijn favoriete film uit de cyclus. Het verhaal verloopt traag, de film neemt zijn tijd en bouwt op naar een crescendo. Alle kleine details en alle gesprekken tussen de hoofdrolspelers hebben een nut. Dat je het monster niet veel te zien krijgt is geen ramp. Voor mij hoeft Xeno de show niet te stelen.

This Time It’s War

Film: Aliens (1986)

Regisseur: James Cameron

Cast: Sigourney Weaver, Michael Biehn, Paul “Mad About You” Reiser, Lance Henriksen

Kort: Na een deugddoend cryo dutje keert Ripley naar LV – 426, de planeet waar ze oorspronkelijk met de facehugger kennismaakten, terug. In haar kielzog volgen een team van Colonial Marines en een (overduidelijk dubieuze) vertegenwoordiger van Weyland-Yutani.

Cameron predikt More is More. Er is wat opbouw, maar het duurt niet lang voor het geweld in volle glorie losbarst. Gedaan met het langzaam verschijnen van het monster. We krijgen het volledige nest, en dat mag je letterlijk nemen, inclusief de Queen te zien. De finale confrontatie tussen Ripley en de Queen eindigt de film op hoge noot.

Oordeel: In deze film transformeert Ripley van heldin naar filmicoon. Hier wordt het duidelijk dat zij de films draagt. Waarom is Aliens niet de beste uit de reeks? Ik erger me mateloos aan het adolescent gedrag van de Mariniers.

The Bitch Is Back

Film: Alien 3 (1992)

Regisseur: David Fincher

Cast: Sigourney Weaver, Brian Glover, Pete Postlethwaite, Charles Dance

Kort: Ripley komt als enige overlevende wakker op een gevangenisplaneet. Als Xeno terug opduikt en haar niet wil doden, komt ze tot de gruwelijke vaststelling dat een buitenaardse bevalling op het programma staat. Daarna volgen de obligatoire achtervolging en moordpartijen.

Oordeel: Alien 3 kan me niet boeien. Buiten Ripley is er geen enkel personage waar je sympathie mee voelt. De belabberde CGI haalt je uit het verhaal. Ook na herhaaldelijk kijken wordt de film er niet beter op.

Witness The Resurrection

Film: Alien Resurrection (1997)

Regisseur: Jean-Pierre Jeunet

Cast: Sigourney Weaver, Winona Ryder, Ron Perlman

Kort: 200 jaar na de dood van Ripley , en het verdwijnen van Weyland- Yutani, zijn wetenschappers er in geslaagd niet alleen Ripley maar ook een Queen te klonen. Hun bedoelingen zijn niet altruïstisch van aard. Het duurt niet lang voor de beestjes terug zijn en het ruimtestation een slagveld wordt.

Op datzelfde moment zit een groep ruimtepiraten op datzelfde station gestrand. Samen met Ripley 8 proberen ze zowel hun vel te redden en de Xeno’s te beletten op Aarde te landen.

Oordeel: Alien Resurrection wordt als film beter als je alle verwachtingen en vooroordelen naast je legt. Ook al is de plot niet waterdicht, kan je de regisseur en schrijvers niet verwijten dat ze geen risico’s hebben genomen. Als gevolg van het klonen bestaat een symbiose tussen Ellen Ripley en de Queen. De aansluitende geboorte van de menselijke Xenomorph geeft de myhtos finaal vorm.

Het haalt niet het niveau van Alien en Aliens, wat sowieso een onmogelijke taak was, maar het is niet zo slecht als wordt beweerd. Vooral Sigourney Weaver schittert als de koele en bikkelharde Ripley 8.