Het mysterie van Farrah Fawcett en de telefooncel

[su_quote]Waarom staat Farrah Fawcett op die druilerige avond in een oude telefooncel? [/su_quote]

Onlangs plaatste Loresje Muses, een collegablogger en lid van Geekers Op Je Speakers, een zwart-wit foto op mijn tijdslijn. Hoewel ik nooit iets verwijder, ben ik altijd op mijn hoede als mensen lukraak wat aan mijn naam koppelen. Tussen de obscene en vunzige foto’s schuilt soms een trailer dat ik die dag al een paar keer te veel heb gezien. Mijn persoonlijke instellingen zou ik kunnen wijzigen, maar ik gun iedereen in de zandbak van Facebook het recht een mening te uiten.

Nu, Loresje wist verdraaid goed dat ze met die oude foto van de Farrah Fawcett zou scoren, en dat ik er eindeloos naar zou staren. Het typerend lang golvend haar van de actrice, die dichtgeknoopte regenjas (wat schuilt er onder?) met verhoogde epauletten en in mindere mate de verlichte telefooncabine kan ik nu makkelijk met gesloten ogen voor me zien.

Weet je, ik schaam me er ook niet voor. Niet alleen blijft ze wellicht één van de knapste actrices van haar, en eender welke, generatie, maar er druipt zoveel magie en mysterie van deze schijnbaar alledaagse foto.

Zo kunnen we ons afvragen waarom Farrah Fawcett op die druilerige avond in een oude telefooncel in centrum New York staat ? Je verwacht ergens wel dat ze een eigen toestel in haar appartement of hotelkamer heeft. Maar toch, ze begeeft zich in  de donkere straten van The Big Apple.

Wie wil ze bellen? Blijft het rinkelen? Hoort ze een bezettoon? Neemt iemand de hoorn aan de andere kan van de lijn op? Wat heeft die haar te vertellen? Krijgt ze het nieuws over een filmrol? Blaast haar date een afspraak af, en gaat ze een atypische avond alleen tegemoet?

De uitdrukking op haar gezicht geeft niets prijs.

Ja, uiteraard weet ik dat dit een professionele schoot is en de fotograaf haar vraagt die hoorn in de hand te nemen en mysterieus voor zich uit te kijken, maar ik droom verder lekker weg.